نکته های طلاق توافقی
در واقع در طلاق توافقی زوجین هر دو متقاضی طلاق بوده و د رکلیه امور با یکدیگر به توافق رسیده اند که بایستی با مراجعه به دادگاه خانواده مشخصا" با انتخاب وکیل دادگستری موارد توافق خود را کتبا" نوشته و جهت ضبط در پرونده به مرجع قضایی تقدیم نمایند.
مواردی که در طلاق توافقی بایستی تکلیف آن به طور دقیق توسط زوجین مشخص شود عبارتند از: وصول یا بذل مهریه ، نفقه ایام عده و حضانت فرزند یا فرزندان بعد طلاق ، ملاقات فرزند یا فرزندان ، شیوه استرداد جهیزیه و سایر حقوق مالی دوران زوجیت
با توجه به اینکه اجرای صیغه طلاق نیازمند گواهی عدم امکان سازش است دادگاه ضمن بررسی موضوعات فوق الذکر مسیله را به مرکز مشاور خانواده که معمولا" در همان مجتمع قضایی خانواده مستقر می باشد ارجاع داده و پس از کسب نظر آن مرکزو ثبت توافقات زوجین اقدام به صدور حکم می نماید.
در واقع در واحد مشاوره ، مشاوران سعی در ایجاد سازش میان زوجین می نمایند و چنانچه موفق به این کار نشدند ، با اعلام مراتب به دادگاه خانواده گواهی عدم امکان سازش صادر خواهد شدتا با مراجعه به یکی از دفاتر ثبت طلاق ، حکم صادره اجرا و صیغه طلاق جاری شود .
نکته دیگر در هنگام صدور گواهی عدم امکان سازش آن است که دادگاه در هنگام صدور حکم بایستی اطمینان حاصل کند که زوجه باردار نیست که یا با اقرار خود زوجه یا ارجاع به آزمایشگاه مورد اعتماد دادگاه این امر احراز می گردد.
زوجه گواهی عدم بارداری را هنگام اجرای صیغه طلاق به دفترخانه تحویل می نماید.
سوال متداولی که در خصوص طلاق توافقی مطرح می شود آن است که مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش در طلاق توافقی چه زمانی است؟
مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش در طلاق توافقی 3 ماه از تاریخ قطعیت است و پس از آن قابل اجرا نیست و نیاز به صدور گواهی عدم امکان سازش جدید است.
چنانچه در طلاق توافقی یکی از زوجین از حضور در دفترخانه جهت اجرای صیغه طلاق امتناع کند آیا می توان ممتنع را ملزم کرد ؟ یا دادگاه قایم مقام ممتنع می شود و صیغه را جاری می نماید؟
در اینخصوص نظرات متعددی بین فقها و عالمان علم حقوق وجود دارد اما نظریه غالب که در رویه قضایی در دعوای طلاق توافقی نیز بدان عمل میشود آن است که با عنایت به اینکه مبنای گواهی عدم امکان سازش در طلاق توافقی رضایت و توافق طرفین بوده است بنابراین چنانچه هریک از طرفین از توافق خود برگردد ولو پس از صدور گواهی عدم امکان سازش باشد اعتبار گواهی دادگاه نیز از بین می رود و نمی توان ممتنع را به استناد ماده واحده قانون تشخیص مصلحت نطام ملزم کرد و یا دادگاه قایم مقام ممتنع شود لذا توافقات صورت گرفته در طلاق توافقی در صورتی اعتبار دارد و برای زوجین لازم الاتباع است که طرفین تا آخرین مرحله ( اجرای صیغه طلاق در دفتر خانه ) بر رضایت و توافق خود استوار باشند در غیر اینصورت توافقات نسبت به آنها قابل استناد نخواهد بود و تعهدی را برای آنها ایجاد نمی کند .
